FC Utrecht is op 1 Juli 1970 ontstaan uit een fusie tussen DOS (opgericht 1901), Velox (opgericht 1902) en Elinkwijk (opgericht 1919).
Toen is ook de bunnikside ontstaan een groep trouwe supporters.In Amsterdam had je de F-side in Rotterdam Vak-S in Den Haag Midden-Noord en de supporters uit Utrecht vergaarde landelijke bekendheid als de "BUNNIKSIDE". De Utrechtse supporter waren in het begin een verschrikking voor elke club en burgemeester. Ze vochten, sloopten en plunderden. Dit waren toch wel de kenmerken van de oude bunnikside.
In bijna alle stadions in de wereld stonden de meest fanatieke aanhang achter één van de doelen. Zo ook in de Galgenwaard. Aan de oostzijde van de Galgenwaard stond de fanatieke aanhang van de FC. Dit was een houten staan tribune die op de wielerbaan was geplaatst. Dit kwam omdat aan de west zijde de uitsupporters stonden. De oostzijde was aan de kant van Bunnik en de westzijde aan de kant van de stad. Tijdens de thuiswedstrijden ging het bijna altijd mis op de oostzijde: er werd met vuurwerk gegooid, spelers van de tegenpartij werden bekogeld en supporters van de tegenpartij werden belaagd. Ook tijdens de uitwedstrijden kon je zien dat utrecht was geweest. Het voetbal in Utrecht ging bijna altijd gepaard met geweld.
Maar hoe is nou eigenlijk de Bunnikside ontstaan? En wie stonden er op de Bunnikside?
Het blijkt dat heel weinig mensen die op de Bunnikside hebben gestaan ook weten hoe die naam is ontstaan. Het moet ergens in ’72 of ’73 zijn geweest tijdens een thuiswedstrijd van de FC. Tijdens die thuiswedstrijd werd er regelmatig met vuurwerk gegooid. Op dat moment riep de stadionspeaker om, of de mensen op de Bunnikzijde wilden stoppen met het vuurwerk. Vanaf dat moment werd de Bunnik zijde een begrip in Nederland en ver daar buiten. "Zijde" werd al gauw veranderd in "side". Dit kwam door de Engelse invloed op het voetbal. In het begin van de FC stond er van alles wat op de oostzijde, maar al gauw kwam daar een groep toenmalige jongeren, die wat fanatieker waren dan de rest
Langzamerhand groeide die groep en trokken de andere toeschouwers naar “veiliger” oorden. Deze groep was van allerlei afkomst, hoofdzakelijk van het mannelijke geslacht, arbeiders, scholieren, werklozen, maar voornamelijk jongeren. Ze kwamen vanuit de gehele stad en sommige zelfs daarbuiten. In begin jaren ’70 kwamen alleen de supporters van Ajax, Feyenoord en FC Den Haag naar Utrecht. Ook tijdens de uitwedstrijden was het altijd raak. In het begin van de jaren 70’ ging je met de bus naar een uitwedstrijd, dat werd later de trein. De eerste treinreis ging vanaf het oude station, tegenover hotel Terminus. Meestal werd er verzameld bij de Zanzibar, Dikke Dries of op het centraal station. De groep die toen de uitwedstrijden bezochten was niet zo groot maar was wel zeer hecht. Alleen als er tegen Ajax of Feyenoord moest worden gespeeld, dan ging men massaal daar naar toe. Afspraken werden er vooraf niet gemaakt, dit werd pas gedaan in de trein.
Halverwege de jaren ’70 begon ook het vooruit reizen zijn intrede te krijgen, met 6 manskaarten naar de andere stad en daar de boel Opstelten zetten. Het bestuur van de FC zag de Bunnikside liever niet dan wel. Er was totaal geen overleg tussen het bestuur en de de jongens van de Bunnikside. Het bestuur werd gek van de Bunnikside: voor hun was het een nadeel dat, overal waar ze kwamen, het altijd een puinbak was. Ze klaagden over de slechte de reputatie die de club had opgebouwd. Met de spelers was er wel contact, dit kwam omdat de meeste spelers ook uit Utrecht kwamen, en op dat moment semi-prof waren. Halverwege de jaren ’70 mocht op last van de autoriteiten de naam Bunnik niet meer gebruikt worden. Dit kwam door de burgemeester van de gemeente Bunnik. Iedereen wist dat Bunnik bij utrecht lag, maar door de Bunnikside had Bunnik een slechte naam gekregen. De naam van de Utrecht-supporters moest veranderd worden in
East-side. Deze naam is maar heel kort gebruikt.
Er zijn veel hoogtepunten geweest tijdens de eerste 10 jaar van de Bunnikside. Wie herinnerd zich niet die paarden op de tribune bij haarlem, of de sloop van de trein in breda, of de trein die afgebrand was na de uitwedstrijd tegen Feyenoord, of het bezoekje aan vak S. In de Haagse Schilderswijk een patatje eten en dan was het raak. Bezoekjes brengen aan de B-side van NAC of de L-side van PSV. Wie herinnerd zich niet de Europese uitstapjes naar Duitsland? Plunderend, slopend, en vechtend naar het stadion. Of tijdens een thuiswedstrijd tegen Feyenoord een paar kleine jongens het hek over te laten gaan om de Feyenoord-supporters uit te dagen. Die hapten en kwamen ook het veld op richting de Bunnikside. Daar aangekomen klommen er tientallen bunniksiders het hek over en schopte en sloegen die Feyenoorders naar de stadskant.
En zo zijn er nog meer hoogtepunten.
De galgenwaard in de jaren ’70 was een uitstekend stadion om van alles uit te vreten. Met de komst van het vernieuwde stadion werd het ook rustiger op de bunnikside. De controle was sterk verbeterd en de straffen werden steeds zwaarder.Alleen in de uitwedstrijden gebeurde er nog wel eens wat. De eerste 10 jaar waren mooie jaren voor de bunnik side. Die jaren krijg je nooit meer terug maar pakken ze je ook nooit meer af. En mede dankzij die jaren zijn wij nog steeds de meest gevreesde, meest gehate, meest beschreven en meest gerespecteerde side van Nederland.
Sloop Oud Galgenwaard stadion
21 april 1981 was een gedenkwaardige dag voor het oude stadion Galgenwaard, met hulp van de FC Utrecht supporters werd het stadion afgebroken Niet alleen werd een stukje historie geschreven maar het was ook het begin van een nieuwe periode met een nieuw stadion. Pas na de sloop van de galgenwaard kwamen de eerste contacten met als resultaat dat er een supportersvereniging werd opgericht.
Het tweede FC Utrecht stadion (Stadion Nieuw Galgenwaard) werd in 1981 in gebruik genomen waar de BunnikSide zich voor het eerst weer vestigde op Vak-N waar men niet voor altijd is gebleven..Na enige tijd is de Bunnikside verhuisd naar de overkant de oorspronkelijke kant van de Bunnikside. Waar nog steeds het merendeel van de oude harde kern zit. Er is in de loop der jaren een hoop veranderd zowel binnen als buiten het stadion de veiligheids maatregelen van tegenwoordig maakt het de supporters van nu een stuk moeilijker om ook maar iets te ondernemen tegen bepaalde supportersgroepen. De laatste jaren is er enorm veel veranderd op de bunnik side, de saamhorigheid is verdwenen, en het publiek is ook veranderd. Dit komt mede door de stadionverboden die gemakkelijk worden gegeven, maar als het moet staat de Bunnikside er nog steeds(Warschau, Amsterdam).
De 2e generatie, een naam die wordt gebruikt door een groep binnen de hardekern, die zich in het vorige stadion vestigde op Vak J de oude marathon zijde. Lekker schuin tegen over het uitvak, zodat er met de tegenpartij een woordje gewisseld kon worden. Ondanks deze verbeteringen staat de Bunnikside nog steeds bekend als één van de beruchtste supporters aanhangen van Nederland. In 2006 ontstonden nog relletjes tijdens de thuiswedstrijden tegen Ajax en ADO Den Haag, die beiden ook over een fanatieke aanhang beschikken.
Ook liep een bezoek van een aantal supporters aan een wedstrijd van CS Sedan Ardennes tegen Paris Saint-Germain, wat vooraf sterk was afgeraden door voorzitter Jan Willem van Dop, uit op rellen. Zij waren daar oorspronkelijk om de overleden David di Tommaso, die bij Sedan had gespeeld, te herdenken.