Hoewel de naam anders doet vermoeden heeft Galghenwert, zoals het in de middeleeuwen werd genoemd, waarschijnlijk nooit als executieplaats gediend. Het perceel is eeuwenlang gebruikt voor de land- en tuinbouw.
1936-1981
De geschiedenis van het eerste Galgenwaard-stadion begint in de jaren dertig. Utrecht had behoefte aan een plaats waar verschillende sporten konden worden beoefend. Maar voordat het stadion kon worden gebouwd, waren er de nodige obstakels. Zo had het toenmalige ministerie van Oorlog problemen met het stadion. Het werd gezien als een 'schootsveldbelemmerend gebouw', omdat het binnen de fortengordel van Utrecht viel. Daarnaast waren er bedenkingen omdat de wereld in de greep was van een crisis toen men met de bouw wilde beginnen.
Toch kwam er uiteindelijk groen licht. Het stadion kwam op een voor die tijd typerende wijze tot stand. Het gemeentelijke stadion was aangewezen als werkverschaffingsproject en diende ten goede te komen aan de hele gemeenschap. Er moesten zoveel mogelijk sporten van de nieuwe accommodatie kunnen profiteren en daarom werden rond het voetbalveld ook een atletiek- en een wielerbaan aangelegd. Op 21 mei 1936 werd het nieuwe stadion geopend met een groots programma. De ovaal telde een overdekte tribune en bood plaats aan 23.000 toeschouwers.
De Utrechtse voetbalclubs Hercules en DOS speelden in het stadion hun thuiswedstrijden. Het stadion trok op zondag gemiddeld zo'n kleine 16.000 bezoekers. In 1958 behaalde DOS het landskampioenschap en in dat jaar speelde de club in een uitverkocht Galgenwaard de club haar eerste Europa Cup-wedstrijd tegen het Portugese Sporting Lissabon. Ook de zomerse wielerwedstrijden op de baan van Galgenwaard werden lange tijd redelijk bezocht. Cees Stam vestigde in 1974 nog het werelduurrecord op deze baan. Bovendien vormde het stadion het decor voor wedstrijden voor windhonden, atletiekevenementen, turnen en de Jehova's-getuigen hielden er hun congressen.
In 1970 gingen de profsecties van DOS, Elinkwijk en Velox op in een nieuwe fusieclub FC Utrecht, dat vanaf dat moment Galgenwaard als thuisbasis had. Tot 1970 voldeed het stadion uitstekend. Vanaf de jaren zeventig bleek de verouderde accommodatie niet bestand tegen het voetbalvandalisme waar Nederland en Utrecht mee geconfronteerd werden. Bovendien was de afstand tot het veld te groot en het aantal zitplaatsen en overdekte plaatsen veel te klein. De wielerbaan moest verdwijnen en de veiligheid vergroot. Het afscheid van het stadion haalde op 20 april 1981 de internationale pers. FC Utrecht speelde die dag tegen PSV de laatste wedstrijd in de oude Galgenwaard. Het had een feestelijk afscheid moeten worden, maar na afloop werd het stadion door supporters eigenhandig gesloopt.
Nieuw Galgenwaard
Het tweede FC Utrecht stadion (Stadion Nieuw Galgenwaard) werd in Augustus 1982 in gebruik genomen. Het was op dat moment het veiligste en modernste stadion van de wereld, vooral dankzij de mooie grachten om het veld wat een ramp makkelijk kon voorkomen omdat de bezoekers snel konden vluchten.De Galgenwaard had het eerste stadion in de wereld kunnen zijn met veld verwarming. Omdat men dit competitie vervalsing vond is er uiteindelijk geen veld verwarming gekomen. Nu de KNVB dit verplicht heeft gesteld is er inmiddels wel een verwarmd veld aangelegd.
De capaciteit is van 20.000 plaatsen teruggebracht naar 14.000 plaatsen. Dit komt door het verdwijnen van alle staanplaatsen die vroeger achter de doelen te vinden waren.Gemiddeld zitten er bij elke thuis wedstrijd van FC Utrecht zo'n 13.200 supporters in de Galgenwaard en is iedere wedstrijd nagenoeg uitverkocht. FC Utrecht heeft inmiddels ervoor gekozen het huidige stadion te verbouwen.
Stadion Galgenwaard 2001
Na twintig jaar was FC Utrecht toe aan uitbreiding en vernieuwing. De hoofdtribune werd verplaatst naar de noordzijde en werd bij het begin van het seizoen 2001 - 2002 in gebruik genomen. De oude hoofdtribune werd direct daarop onder handen genomen en een jaar later had FC Utrecht twee prachtige, impossante, nieuwe tribunes aan de lange zijdes van het veld. In het komende seizoen worden de tribunes aan de korte zijdes vervangen, wat uiteindelijk zal leiden tot een stadion met bijna 25.000 zitplaatsen. De thuishaven van FC Utrecht heet sinds 1 januari 2002 Stadion Galgenwaard.
Stadion Galgenwaard ligt aan de rand van de stad en is via de snelwegen rond Utrecht goed te bereiken. De Noordtribune is de hoofdtribune met de kantoren en zalen. Op deze Noordtribune zijn 2701 publieke en 2504 zakelijke stoelen beschikbaar.
De Zuidtribune is de tribune aan de lange zijde van het veld en heeft een capaciteit van 8002 overdekte zitplaatsen en 52 plaatsen voor rolstoelgebruikers. De vernieuwde Bunnikside met 5552 overdekte zitplaatsen is dit seizoen in gebruik genomen.
In het seizoen 2003-2004 heeft Stadion Galgenwaard 21.072 plaatsen. Na de verbouwing van de andere korte zijde van het stadion bedraagt de capaciteit van het stadion bijna 25.000 zitplaatsen.
Het bezoekadres van Stadion Galgenwaard is:
Herculesplein 241
3584 AA Utrecht
De Galgenwaard kreeg 3.400 zonnepanelen
De Galgenwaard wordt een stuk duurzamer. Het voetbalstadion krijgt 3.400 zonnepanelen die ten minste 817.000 kilowattuur per jaar gaan opbrengen. 1 maart wordt begonnen met de installatie van de panelen.
Dat laat energiebedrijf De Solar Store weten dat de zonnepanelen ook gaat installeren. De minimale jaarlijkse opbrengst van 817.000 kilowattuur staat gelijk aan energie voor bijna 300 Utrechtse huishoudens.
Volgens het bedrijf wordt de thuishaven van FC Utrecht hiermee binnen 2 maanden één van de duurzaamste stadions van Nederland
Ruim 3000 panelen in 2 maanden tijd geïnstalleerd
Op 1 maart 2017 start De Solar Store met de montage van 3400 zonnepanelen op het dak van stadion Galgenwaard in Utrecht. Binnen 2 maanden veranderen zij het stadion zo in één van de duurzaamste stadions van Nederland. Dit bijzondere project is tot stand gekomen als samenwerking tussen De Solar Store uit Zaandam en Stadion Galgenwaard.
Voldoende stroom voor ongeveer 300 huishoudens